Paylaşmış olduğunuz davranış, program hatasından ziyade çerçeve sistemin yük aktarım mantığından kaynaklanan doğal bir sonuçtur; çünkü tekil bir hangarın dış kolonları rüzgâr ve deprem yüklerini tek taraftan karşılayan serbest kenar kolonları olduğundan hem yatay yük hem de çatı makası eğik stabilite etkisi nedeniyle daha büyük M–V–N taleplerine maruz kalır. İki hangar yan yana geldiğinde ise bu kolonlar artık ‘dış kolon’ olmaktan çıkar, iki taraftan makas ve diyaframla bağlanan
iç kolon konumuna geçerek yatay yük dağılımı dengelendiğinden eleman kapasite oranları doğal olarak düşer. Bunun analizde yanlış görünmesini engellemek için dış akslardaki çerçeve rijitliğinin artırılması (kolon kesiti büyütme, makas ucu rijit bağlantı kullanma, cephe düzeyinde çapraz konumlandırma, kolon alt uç ankraj koşullarını iyileştirme gibi) gerekir; aksi durumda dış kolonların iç kolonlar gibi davranması mümkün değildir
Projenizde genel anlamda değerlendirmelerimi yazayım:
Projenizde X yönündeki cephede tüm kirişleri kayma (mafsallı) birleşimleriyle modellemiş olmanıza karşın taşıyıcı sistemde moment aktaran çerçeve seçmeniz teknik olarak bir çelişki oluşturur; çünkü moment çerçevelerde yatay yüklerin büyük bölümü kiriş–kolon birleşimlerindeki eğilme momentleriyle taşınır ve bu ancak birleşimlerin rijit (moment aktarır) şekilde tanımlanmasıyla mümkündür.
Bu tür çelik endüstri yapılarında dış kolonlar hem çerçevenin yatay rijitliğine katkı veren makas uçları hem de dış cephe düşey çaprazlarının ankraj noktası olduğu için rüzgâr ve deprem etkilerini daha yüksek kesme kuvveti ve daha büyük taban momentleriyle karşılar; buna karşılık iç kolonlar çoğunlukla çatı makasının düşey yükünü ve çatı diyaframının dağıttığı sınırlı yatay kuvvetleri taşır. Dış kolonların tek taraftan açıkta kalması, makas eğik geometride olması ve cephe çaprazlarının kuvvet aktarması nedeniyle, deprem ve rüzgâr yüklerinde dış kolonlarda hem eğilme momenti hem de eksenel kuvvet iç kolonlara göre daha yüksek oluşur.
